Herinneringen van Bep, de oppas
Lieve Nina
Ik zal je nooit meer horen zeggen: 'Hoi bep heb je al thee gezet?'
Nooit meer kan ik je verwennen als je eens ziek was.
Als een klein meisje kwam je mij eens bloemen brengen:
Je hield die bos zo hoog dat je hele gezicht erin verdween.
“deze zijn voor jou, omdat het zonnetje schijnt en het weer lente is.”
Nina, de dag dat jij stierf, werd het stil.
Maar het is nou juist deze stilte, waarin ik je terug kan vinden.
Ik had jou voor geen goud willen missen.
Bedankt voor je liefde.
Ik hou van je.
Bep
